Sivrihisar Hava Gösterileri 2021

[Bogac Erkan]

[Bogac Erkan]

Biraz çok yükleme yaptım korkarım, kusuruma bakmayın.

Benim için bu senenin en özel anlarını en sona bıraktım.

Bu seneki SHG'de bazı özel anlar yaşadım ben.

Birincisi, Jandarma Çelik Kanatlar ile yaşadığımız yakın deneyimdi, hiç şüphe yok ki. Geçen seneki gösterinin videolarını izlerken, Çelik Kanatlar'ın kokpit konuşmalarının da yer aldığı bir videoya denk gelmiştim. Talimatlar üzerine hareketler gerçekleşirken pilotlardan birinin, "Çok güzel be!" dediğini işitmiş ve o an onların da bu işten keyif aldığını düşünüp iyice memnun olmuştum. Bu seneki gösteride bunu bizzat yaşadım. Gösteri öncesinde ve sonrasında, Çelik Kanatlar ekibi çevredeki bütün tepelerin üzerini dolaşıp, spotterları ve gösteri sonrasında gitmemekte direnenleri teker teker selamladı. Buraya kadar her şey çok güzel ve heyecan vericiydi. Ancak koca bir Sikorsky tepenizde dikilirken birdenbire geriye doğru uzaklaşmaya başladığında, her şey uçuşuyormuş. Üzerinde epey ağır çantamın durduğu sandalyenin devrildiğine, her şeyin uçuştuğuna şahit oldum. İşte o sondan ikinci kare, Sikorski'nin tepemizde dikildiği sırada aşağıdaki durumun nasıl olduğunu gösteriyor.

Benim için bu senenin en özel olayı cumartesi günü, etrafta herhangi birileri yokken yaşandı. Bir tepenin üzerinde 5 fotoğrafçı dikeliyoruz, Bluetooth hopelörümüz açık ve beni çok şaşırtan bir şekilde, içimizden birinin genç kız konumundaki evladının büyük keyif alarak kulak kabarttığımız müzik listesini dinliyoruz. Ama Kiss falan... Sonra, sağ taraftan iki Stearman yaklaşıyor pist doğrultusunda uçarak. Pistin ortasına geldiklerinde sola doğru dönüyor ve bize doğru gelmeye başlıyorlar. O an, "Aha! Buraya geliyorlar!" dediğimi ve çok sevindiğimi hatırlıyorum. Pist seviyesinden kabaca 30 metre kadar yukarıdayız ve Stearman olduğumuz noktadan aşağıda. Yükselerek bize doğru geliyor ve vizörden görebildiğim kadarıyla bize epey yakın geçiyor. Hemen dönüp takip ediyorum objektifimle ama o an için ikinci tayyareyi tamamen unutmuş durumdayım. İlk Stearman hep beraber çıkardığımız böğürtüler eşliğinde uzaklaşıyor ve ikinciyi hatırlayıp geri dönüyoruz. Çok acaip bir an bu. Sonradan çok korktum ben hatta çünkü daha önce "havada" olan herhangi bir uçağa bu kadar yakın olmamıştım (ki bir keresinde Ali İsmet Öztürk üzerime dalmıştı ve o da çok yakın bir deneyimdi ama bununla kıyas bile kabul etmezdi!). Hep birlikte, tek yapabildiğimiz eğilmek oldu ama çok çok çok çok acaipti.

Özetle, fotoğraf anlamında beni çok memnun etmese de yine güzel bir hafta sonu geçirdim Sivrihisar'da ve üç kedim de sağlam olduğu için güzel bir şekilde anıyorum.

Hakan, hâlâ nasıl gelmiyorsun inan anlamıyorum!

[hakan737]

Tam bir gıcıksın biliyormusun?....hayır bide utanmadan "fotoğraf anlamında beni çok memnun etmese de" diyor ya...al o fotoğraf makinesini objektifinden tut kafasına kafasına vur senmisin çektiği resmi beğenmeyen diye (insan hakları ve arkadaş canını yakmama hatırına temsili olay esnasında süngerden yapılmış fotoğraf makinesi kullanılacaktır ancak olabildiğince hırslı vurulacaktırki bir daha böyle bir kelam edip milleti delirtmesin diye...ayrıca ağzına dünyanın ücra bir yerdenin getirilen acı biberde sürülerek ders alması sağlanacaktır...nerdeydi o acı eşiği en yüksek olan biber..getirtirim valla)

Yemin ediyorum bu sefer "ulan ne yapsamda gitsem, Boğaç kesin gidiyordur?" dedim içimden. Fakat artık anladımki beni kaderimde nasıl bir düğüm var bilmiyorum, tamam pilot olmayacağım o defterleri kapattım, hadi simulatör vs onlarıda bıraktım , e insanf artık bırak bir yere gitmeyi TVde bile seyredemeyecek kadar bir insanın kaderinde havacılık bu kadar dibe gidermi? Sanırsın ki üzerimde karabüyü var. Cuma günen kadar "tamam lan bu sefer olacak hadi bi gayret" derken hooopp hafta sonu iş kilitlendi..Evde laptopu PCnin önüne koyup iş yaparken arkadan youtube'den seyrediyordum . Bu şeytanın bacağını öyle bir kıracağım ki parça pincik olacak en sonunda!
Sonuçta içimden çok geçtiği halde gelemedim. Sanırım sahip olduğum iş eskisi gibi serbestken yaptığım programlar gibi başıma buyruk olmama imkan vermiyor.
NEyse şu anda size 60 yıl öncesinin Anadoluda bir köyünü anımsatan Addis Ababa'dan yazıyorum..herkese sevgiler

Boğaç bey....tamam....çok fena resimler bunlar...bayıldım hepsine...eline koluna sağlık..iyi ki gitmişsin..hepsine git e mi! çünkü gerçekten yakışıyorsun bunu yapmaya.

[mavi]

Boğaç Hocam; orada olma hissini hissedemesem de fotolar her zaman ki gibi muhteşem. En azından karenin içinden fırlayıp çıkacaklarmış hissini hisettiriyorsunuz emin olun. (amma "his" li bir mesaj oldu)
Çok teşekkürler paylaşıtığınız için.

[adnan]

Ellerinize sağlık hocam, şahane paylaşım.

[GaroMafyan]

Sağol Boğaç

Gözümüz gönlümüz açıldı, havacılık aşkımız bir kez daha kabardı, Hakan haklı resimler olmamış !!

Gözüne , eline ve emeğine sağlık

sevgilerimle

[Bogac Erkan]

Hakan, evde çok gülüşme yarattı sözlerin ve benim de böğüre böğüre gülmeme neden oldular. Senin gibi duyarlı bir dosta sahip olduğum için çok şanslı hissettim kendimi, zira sünger makine çok ince bir dokunuştu.

Valla da billa da "Bakın beğenmediğim kareler bunlar, bir de beğendiklerimi koysam, pe-heyy, çok acaibim," türünden mesajlar falan vermeye çalışıyor değilim...

Ya, ben de farkındayım tabii ki, fotoğraf söz konusu olduğunda asıl önemli olanın bana hissettirdikleri ya da aradan bir süre geçtikten sonra yeniden gördüğümde zihnimde canlananlar olduğunun ama öte yandan çok ciddi bir rekabet var ve insan bilgili olduğu bir konuda geride kalmayı istemiyor. Yani ne bileyim, uçak fotoğrafı çekmeyi sevenlerin sayısı çok arttı, ekipman desen eskiye nazaran daha ulaşılabilir hâlde ve bütün bunların sonucu olarak orada burada gördüğüm karelerin bazıları gerçekten de çok güzeller. Yaş ilerledikçe kollar makine ve koca bir objektifi taşımakta zorlanıyorlar ve pervaneli hava taşıtlarını -beni gerçekten memnun edecek kalitede- fotoğraflamak her geçen günle birlikte daha büyük bir meydan okuma hâline geliyor sanki. Buna acilen bir çözüm bulmam lazım hatta ve ağırlık çalışmaya başlamayı falan düşünüyorum.

Hani kimseye hasetle bakan biri değilim ama düşününce, hâlâ tanker uçaktan fotoğraf çekememiş olduğumu fark ediyorum ve bu da hoşuma gitmiyor. Tamam, iş hayatı, mesleki zorunluluklar ya da çoğunlukla da hayat akışımız istediğimiz her şeyi yapabilmemize olanak tanımıyor. Üzerinde biraz düşününce, genel kanının aksine, insan ilişkileri konusunda da o kadar başarılı olmadığımı görüyorum. Sergiden sonra bu konu üzerine yoğunlaşıp havadan havaya fotoğraf çekmek istiyordum ama bir şekilde istediğim ilişkileri kurmayı beceremedim. Eh, bütün bunlar olup biterken zaman da durmadı tabii ve ortaya koyduğum fotoğrafların kalitesi beni mutlu etmediğinde, bu hedefe ulaşma ihtimalimin daha da düştüğünü görüyorum ve genel memnuniyetsizliğim daha da büyüyor.

İşte bu ruh hâli içerisinde insan her kareyi daha da ince ince ve daha detaylı bir şekilde incelemeye başlıyor. Fotoğrafları %100 büyütüp akmaya başlamak ise çok can sıkıcı çünkü gerçek anlamda memnuniyet yaratan karelerin sayısı çok az. Sosyal medyada gördüğümüz karelerin bir kısmı çok yanıltıcı aslında... Minik boyutlarda paylaşılmış 1200 piksellik bir kareyi 6000 piksellik kendi fotoğrafımın %100 büyütülmüş hâliyle karşılaştırdığım zaman bir tür hüsran yaşayacağım çok net ama insanın elinde olmuyor.

Bir de kendine güveni yüksek biri değilim korkarım.

Çok fena kafanızı şişirdim, farkındayım ama kendimi açıklamam lazımdı.

Bu son Sivrihisar özelinde dile getirmem gereken bir başka sıkıntı da ilk kez kullandığım bir objektiften kaynaklandı aslında. Uzun zamandır hayalini kurduğum objektifi büyük bir heyecanla alıp sonra da istediğim sonuçları alamayınca çok gıcık oldum. Bu biraz da ilk kez kullanamamdan kaynaklandı ama yine de tadım kaçtı biraz.

Daha önce de bahsettim birkaç kez... 6-7 kişilik bir grubumuz var ve SHG bizim için çok özel bir organizasyon. Özellikle de cumartesi günleri muhteşem oluyor. Bu sene bir tepenin üzerinde, bir arkadaşın ilk defa gelen kızının şarkı listesinden çalan şarkılar eşliğinde fotoğraf çektik mesela. Çok acaipti... Böyle bir ortamda fotoğraf çekiyoruz, bir yandan P-51, bir yandan Sikorski üzerimizden geçip duruyor. Akşam mangal falan... Keşke sizler de gelebilseniz seneye.

Bir de video hazırlıyorum, 6 aya falan hazır olacak muhtemelen.

Güzel sözleriniz için hepinize çok teşekkür ederim, hepinizi çok seviyor ve burada olmaktan büyük keyif alıyorum.

[vikartindur]

Gözlerinize, ellerinize, emeğinize sağlık Boğaç hocam, çok güzel kareler ve çok güzel anılar yakalamışsınız.

[Bogac Erkan]

Güzel sözleriniz için çok teşekkürler hocam, sağ olun.